Een ingetogen groet
aan de vooravond van 4 mei
Gerhild van Rooij

TUSSENBERICHT tussen twee exposities, leven en dood, toen en nu
Hoeveel sporen van Van der Dong naar Van Rooij

Daar sta je dan op een zonovergoten voorjaarsdag, gelukkig en blij dat je bestaat, voor het Noorderstation in Groningen. En dan zie je bij de trap achter glas aan de Noordzijde ineens namen van zij die nu voorbijgegaan zijn. Gememoreerd door conceptueel kunstenaar Johan van der Dong. Dong, dong alsof de klokken luiden bij het lezen en uitspreken van zijn naam, maar hij is er nog. Hij beeldde het onzegbare uit van zo hopeloos zijn dat alleen de rails als uitweg resteerde.

Rails strekken zich uit in de openbare ruimte. Hoeveel sporen zullen sporen zijn van de dood. Niet alleen de zelf gekozen dood, de niet te ontkomen wanhoopsdaad die van alle tijden lijkt.

Wonderlijk dat ik, installatiekunstenaar en schrijver Gerhild van Rooij na Johan van der Dong hier werk zal tonen. Poëziebeeld banieren met mijn foto’s en gedichten over Kamp Vught overlevenden. In dezelfde ruimte met de trap achter glas aan de Noordzijde memoriseer ik een tijdsbeeld, met de represaille-dood, de dood op de vlucht en de dood door uitputting verbonden met Nationaal Momument Kamp Vught en het spoor. En over de nu museale sporen van de dood, sporen van de over-levenden als een ode.

© 2013 Gerhild van Rooij