Verschoven Zelfportret
Deze tekeningen zijn een selectie uit de serie ‘Verschoven zelfportret’. Door verschillende voorwerpen uit mijn huiselijke leven weer te geven, vaak met een deel van mijn lichaam, vertel ik een verhaal over mezelf.
De tekeningen roepen verschillende associaties op, zoals intimiteit en vrouwelijkheid, maar laten ook het mysterie van de dingen zien.
“Mijn ogen open ik om aan de dag te beginnen.
Ik schuif de gordijnen open en sla het dekbed van me af, Kijkend naar het licht dat me dan gevonden heeft.
Niet met een paar stralen, maar met een volle gloed.
Die alle voorwerpen in alle kamers aan mij zal tonen. Soms aait het zonlicht mij”.
De beelden zijn reflecties van mijn kijken. Ze zijn ontstaan vanuit de verwondering en verbazing over de kracht van het zonlicht en de vormen van de slagschaduw.
Daardoor krijgen de tekeningen heldere zwart-wittonen (met hier en daar wat kleuraccenten), waardoor soms een bijna grafische benadering ontstaat.
Af en toe is het voorwerp zo uitvergroot dat er een zekere abstractie
optreedt, zoals bij de tekening ‘sjaal franje’ (de grote tekening).
De werken zijn opgebouwd uit heel veel potloodlijntjes, die juist niet alleen maar de bedoeling hebben om je te behagen door precisie. De tekening is, als je dichterbij kijkt, niet zo precies.
Meer tekeningen uit de serie ‘Verschoven zelfportret’ zijn te zien op:
www.petramoerman.nl
ppmoerman@gmail.com
06-14536910
tot eind juli 2014