Portiersloge
Hier flitst u voorbij en kijkt
vanachter uw portier,
de deur, de poort
waarachter u zich bevindt.
Misschien draait u uw raam
open, uw luik,
uw poort waarvan u de
poortwachter bent
en de heer of de vrouw die
erachter resideert.
© Gerhild van Rooij
Nummer 26
Hier, op nr. 26, passeert u
de loge van de portier,
u loopt in de binnenstad
van Groningen in de
Haddingestraat van de
Vismarkt tot de Nieuwstad,
na de Nieuwstad volgt de
Kleine Haddingestraat
tot aan wat nu – gedempt –
het Zuiderdiep is.
© Gerhild van Rooij
Haddinge
Volgens overlevering is de
straat vernoemd
naar Haddinge of Hardinge,
een Drents geslacht.
Hun naam wordt genoemd
in de veertiende eeuw,
maar de straat zelf dateert
van de elfde eeuw
zo blijkt uit diverse
archeologische vondsten.
© Gerhild van Rooij
Gorecht
De prefect
vertegenwoordigde hier de
bisschop
van Utrecht en het Gorecht
of Goorecht:
t Gerecht, oorspronkelijk
rechtsgebied of gericht
rond Groningen tot Haren,
Hoogezand-Sappemeer
Later het Gerecht van
Selwerd* genoemd.
*Selwerd zelf viel niet onder dit gerecht
*Van go, gouw landstreek ook als immuniteit
© Gerhild van Rooij
Domkapittel
De stedelijke elite acht
zichzelf prima in staat
de stad zelf te besturen, de
prefect in het Gorecht
is niet in staat om zijn
positie langer te
handhaven,
In 1392 krijgt de stad de
rechten op het Gorecht
in pacht van het
Domkapittel, de prefect
verdwijnt.
© Gerhild van Rooij
Installatie Portiersloge Haddingestraat
Drie Prozagedichten:
Haddinge, Loge, Portier
etymologisch en historisch
Fotografie op locatie
Achter en naast Portiersloge
Drie objecten Portieren, De loge, Theater
Op woensdag 10 juni 2015 om 16.00 uur:
Gerhild van Rooij leest nieuwe poëzie over:
de Haddingestraat, portieren en portiersloges,
voor het raam van de Portiersloge,
Haddingestraat 26, Groningen.
U bent uitgenodigd!
www.gerhildvanrooij.nl
tot 30 juni 2015
Gerhild van Rooij, beeldend kunstenaar, auteur en kunstpublicist,
is gefascineerd door sporen van veranderingen en het onverwachte.
Dit kenmerkt installaties waarin zij in tekst en beeld op poëtische wijze samenhang tussen heden en verleden verbindt, relativerend, filosoferend en met humor.
De 19de eeuwse deur naast de portiersloge gaf toegang tot de school waar onderwijzers werden opgeleid. Iedereen passeerde de portier in zijn loge.
In diezelfde loge hangen 21ste eeuwse autoportierdeuren, felrood en helderblauw in de ruimte. Wie door de straat voorbijloopt verwacht ze op straat in een auto die staat of rijdt, niet - bijna surrealistisch - zwevend in de lucht en met gedichten op de portierlogeramen en de autoportierramen.
Onder de zware, massieve autoportieren staat een zuurstokroze houten loge, daarin als in een theater (dat ook loges heeft) een décor van een stoffer in de vensterbank waarvoor de kijker de portiersloge inkijkt.