Een witte wand vol gekleurde vlakken: samen vormen ze poëzie. Verschuiven verandert de klank en het timbre. Kijk door het raam van de portiersloge en zie hoe het totaal een samenhangend gedicht vormt.

Mijn werken lijken vlakken op de muur. Ik schuif ze heen en weer. De positie waarin een werk hangt versterkt bepaalde eigenschappen. Dat geldt ook voor de combinatie van werken. Samen met het wit van de muur vormen de werken een eenheid. Ieder detail is belangrijk. Alles speelt een rol inhet grote geheel op de muur. Kijkend door het raam van de portiersloge , een ruimte waarin we niet kunnen binnentreden, zien we de logica van de ruimte en hoe die ervaren wordt met een kunstwerk.


www.wilmavissers.com