Gemengde techniek, acryl en gerijpt slib van de rivier de Eems, 244 X 122 cm
werktekeningen
Passie van de rivier de Styx
Kunstwerken als vorm van brainstorming, van denkprocessen en gericht actief denken aan dat wat nog niet is, te zien in De Portiersloge als dynamische presentatie van de rivier van vergetelheid, op zoek naar een zorgeloos kunstwerk in de vorm van actuele journalistieke werktekeningen en notities, verwijzend naar een chronisch onvoltooid schilderkunstig oeuvre, abstract, monumentaal, en sensitief, een kunst die weliswaar tot de werkelijkheid behoort maar tegelijk iets anders verborgen houdt, opgedragen aan de alle wateren voedende mythische onderwereld rivier de Styx.
Je kunt een dialoog aangaan met een literair verleden, intertekstualiteit. Hiertegenover stel ik een vorm van intervisualiteit het omvormen en herinterpreteren van beeldende kunst uit het verleden. "La Passion de Styx" is geïnspireerd door de niet meer bestaande, maar wel beschreven, indertijd wereldberoemde schilderijen van Polygnotos, de godin Styx en de 92 metopen van de Athena-tempel op de Akropolis van Athene. Schilderijen als een echo uit het verleden, vernoemd naar een held of een god, stel ik hiervoor met het Parthenon als beeld voor ogen in de plaats. Bij de schilderijen ontbreekt een direct extern motief, wel suggestie van een thema, bijvoorbeeld landschap of architectuur, zonder het te zijn. Het onderwerp of de inspiratiebron is, zonder dat het daarnaar verwijst, verweven in het geheel van het werk. Door middel van concentratie en reductie, Spartaanse, krachtige en dwingende vormen binnen een traag bijna statisch complex, dramatische kwaliteit en suggestie van diepte, waardoor een gevoel van suspense kan ontstaan. Maar ook uit hun verband getrokken lijnen of draden die nergens meer toe dienen, doelloos binden en ronde of vlekachtige, soms sliertige vormen schijnbaar achteloos neergeworpen als misplaatste frivoliteiten bijna, dreigend als ijsbergen in de Middellandse Zee. De schilderijen zijn façade-achtig, zich beperkend, ondoorzichtig, verhullend als dichtgemetselde gaten in een muur, de vormen vaak aangetast of net uit het lood gezet, zoveel mogelijk van gladde esthetica ontdaan. Wel zichtbaar blijven resten, overblijfselen van eerder ontstane beelden, sporen, verwijzingen, beelden van de zat geworden schoonheid van een ruïne, van vergane beschaving. Hierdoor nieuwe beloften, nieuwe inzichten, het beloofde land na de stilte van het vergeten, de geschiedenis opnieuw bewoonbaar gemaakt. Voor de godin van de eden der goden, "La passion de Styx".
Jan Pieter van den Bos
info@janpietervandenbos.nl
www.janpietervandenbos.nl
06 48255284