Vijftien jaar geleden vernietigde Henk Puts duizend van zijn werken in een keukenmachine. De overblijfselen, kleine zaad-achtige korrels, stelde hij tentoon in duizend potten. Vervolgens nam hij passer en liniaal en construeerde potten met inhoud. Die inhoud ging verschillende kanten op. Spoedig verscheen een oranjegeel glanzende zon.

Henk Puts voegde potten samen tot ingewikkelder vormen. Daarin sloegen langzaam de zielen van de vernietigde kunstwerken neer. Aldus transformeerden de oude kunstwerken tot nieuwe. Aquarel-constructies werden zo een soort keukenmachines voor de kunst, "Art-processors".

Wat voor de kunst kon moest ook mogelijk zijn voor de menselijke ziel en emoties. Aldus tekende Henk Puts gedachten aan machines als een "Inkeermachine" en een "Gemoedstonenregulateur".

Veel van de werken zijn diep onder de grond ontstaan, in een gemeentelijke schuilkelder in Jeruzalem. Henk Puts woonde daar tussen 1994 en 2001. Nu woont hij in Groningen. In Pictura stelde hij in 2002 twee grote schilderijen tentoon met reeksen bakken vol stapels papier: een groot tekeningen-archief. Volgende tentoonstellingen gingen ook over archiveren: "Geheugenkisten" in Kunstonderneming Oosterkade in Groningen was een spiraal-wand van 13 meter vol bakken. Elke bak droeg de naam van een persoon die in zijn geheugen ronddoolt.

Vorig jaar maakte Henk Puts in Jeruzalem de installatie "Places Where I Dreamt": voor elke plaats in Israël en Palestina waar hij had staan of liggen dromen bevestigde hij een afbeelding van een bed op de wand. Dat resulteerde in een groot mozaïek. Net als van de andere genoemde werken zijn hier enkele van die bedden aanwezig.

Gemoedstonenregulateur
door Dörte Mierau

Henk Puts, beeldend kunstenaar en kunsthistoricus, laat de titels van zijn werken zelf de nodige, zij het hilarische, uitleg geven. Zonsondergangvanger, Emotie-magnetisator, Scheppingsdriftverdubbelaar, Inkeermachine, Voortreffelijkheids-ververser blijken vriendelijke machines te zijn, die de zich steeds opnieuw orienterende kunstenaar een handje helpen om zijn emoties en verhalen in bedwang te houden, dat wil in zijn geval vooral zeggen, te ordenen.

Archieven, protocollen, geheugenkisten en zijn in honderden wekglazen opgeborgen verpulveriseerde tekeningen hebben dan ook zijn voorkeur qua vormgeving, evenals series en rijen van tekeningen. Die subtiele kleuren en rustige vormen van zijn objecten volstaan met hun tijdloze esthetiek.

Schrijven, uitleg geven en visualiseren staan in zijn werk evenwichtig bij elkaar, wat het meest tot uitdrukking komt in zijn installaties. Uitgaande van de specifieke lading van een ruimte construeert als het ware Henk Puts een eigentijdse, culturen mengende versie van deze situatie.