De Korrespondent onder het pseudoniem Eelco Boetes
- Jaap, was ooit wethouder, daarna rat. Hij heeft nu het lichaam van oude boef Karel, terwijl Karel in zijn eigen groezelige woning rondspringt als rat.
- Bart, als mens kunsthandelaar, was ook rat, heeft nu het lichaam van Piet, een potige crimineel.
- Simon, ooit schrijver, leeft nog steeds in het lichaam van een rat.
Laat u niet afschrikken door ingewikkelde situatie waarin ik me hier in de wijk heb gemanoeuvreerd. De personages zelf weten wellicht ook niet meer precies wie wie is.
'Ik wil mijn lichaam terug!' piept Karel, en springt razend tegen de broekspijpen van wethouder Jaap op. 'Ik wil mijn eigen lichaam terug!' Niemand reageert. Voorzichtig klim ik uit de kruipruimte omhoog.
'Dat was op het nippertje,' zegt Jaap, 'De politie is weg.'
'Ik wil naar huis,' mompel ik. Ik laat me op een stoel vallen.
'Dan word je meteen opgepakt,' zegt Bart. Onwennig trekt hij aan zijn gouden ketting. 'Misschien kan ik dat rotding verkopen!'
'Als je geld wilt verdienen kun je beter Simon kunstjes laten doen. Zag je hoe prachtig hij danste?'
Jaap ruikt vol afgrijzen aan zijn eigen oksel. 'Die Karel had vast geen wasmachine!'
'Geef me mijn lichaam terug, smeerlap!' piept Karel zo luid hij kan vanuit zijn rattenlichaam.
'Die smeerlap ben je zelf, Karel!'
'Kom,' zegt Bart, 'We moeten bedenken hoe we onze eigen lichamen terug kunnen krijgen.'
'Mijn lichaam zit hier voor me en ik wil het nu terug!' piept Karel. Hij springt op de tafel.
'Hou je snuit nou even,' zeg ik. 'Je krijgt het terug. Iedereen wil zijn eigen lichaam terug. We weten alleen nog niet hoe.'
Zwijgend zit het gezelschap aan tafel. Alleen Karel blijft piepen totdat Simon hem driftig in zijn staart bijt.
'Hou je bek nou eens!' piept hij. "En wat zit er trouwens in die grote kist van jou, daar beneden?'
'Daar blijven jullie met je poten af! Waag het niet daaraan te komen!' Karel springt wild in het rond.
'Misschien pas jij erin,' zegt Bart tegen mij, 'Dan kunnen we je hier veilig weg krijgen, net als Hugo de Groot uit Loevestein. Laten we die kist naar boven halen.' Bart kruipt meteen omlaag. Ik hoor hem schuiven. 'Hij is helemaal niet zwaar!' Bart tilt de kist omhoog en zet hem op de vloer. Zijn boevenlichaam ging vast regelmatig naar de sportschool.
Jaap en ik schuiven de kist weg van het gat, terwijl rat Karel steeds luider en wanhopiger piept en krijst. 'Afblijven! Niet doen! Niet openmaken!'
'Je maakt ons wel heel erg nieuwsgierig! Heb je daar soms je oude klare in verstopt, of vieze boekjes, of misschien het raadsel van de ratten?'
De kist lijkt net groot genoeg om je in te verstoppen, maar er hangt een zwaar slot aan.
'Ik hoop dat een van deze sleutels past!' zegt Jaap, terwijl hij een bos uit zijn broekzak haalt. Hij probeert ze, maar zonder succes.
'Laat die kist dicht! Ik ga jullie echt niet vertellen waar ik de sleutel heb gelegd.' Rat Karel blijft piepen totdat Jaap er helemaal genoeg van heeft. Hij haalt een morsige plastic koelbox uit de keuken, pakt Karel onverwijld beet en stopt hem erin. 'Je hebt een luchtgaatje!' roept hij, ‘we willen je niet ombrengen!'
'In net zo'n koelbox heb ik ooit geprobeerd die rat te doden, die er met mijn lichaam vandoor ging,' zeg ik.
'We moeten die kist maar open wrikken,' zegt Bart. Karel heeft vast wel een breekijzer en anders heb ik er misschien een in de BMW liggen.'
'Ik zal eerst nog eens in die gore keuken zoeken,' zegt Jaap.
Even later komt hij terug met twee roestige koekblikken vol sleutels. We proberen alles wat zou kunnen passen, maar het slot geeft geen krimp.
In de koelbox is het opeens opvallend stil. 'Karel, waar heb je die sleutel van die kist?' roepen Jaap en ik tegelijk. We krijgen geen antwoord. Karel krijst niet meer.
'Heeft hij echt wel genoeg lucht?' vraag ik.
Jaap haalt het deksel van de doos. Meteen springt Karel eruit, met een staafje ijzer tussen zijn tanden. Bart en ik duiken tegelijk om hem te grijpen, zodat onze hoofden hard tegen elkaar stoten. Ik grijp naar mijn schedel, maar Bart houdt triomfantelijk Karel tussen zijn zware handen. Jaap rukt hem de sleutel uit zijn bek en Bart stopt het beestje weer terug in de box. 'Niet doen! Niet openmaken!' horen we hem krijsen van onder het deksel.
Jaap past de sleutel. Het roestige slot gaat veel makkelijker open dan je zou verwachten. Het deksel knarst als ik het met Bart oplicht.
Wordt vervolgd
Volgende aflevering
Vorige aflevering
